Żywienie

Psy należą do zwierząt drapieznych i o tym nie można nigdy zapominać. Wiele psów wymiotuje, gdy natrafi na coś niedpowiednieo do zjedzenia, lub gdy się zbyt obficie naje, po czym zjada swoje wymiociny. jest to naturalny odruch u psów. Psy czasami wracają do pożywienia, nawet wtedy kiedy jest już cuchnący. Takie zachowanie jest złym nawykiem. Poprostu działa tu odziedziczony instynkt drapiezny. Surowy pokarm jest dla psa zdrowszy od gotowanego. Każde zwierzę drapieżne żyje tylko pokarmem surowym, którego dostarcza natura i na jakiego przetwarzanie nastawiony jest jego organizm. Gdy pies żywi się duża ilością surowego mięsa, często czje się w jego oddechu przykry zapach. Wtedy nalezy dawać mu mięso gotowane. Kości stanowią cenny pokarm. Zawierają wapń, białko, substancje klejodajne i inne składniki niezbędne do budowy ciała. Poza tym gryzienie kości wzmacnia dziąsła i zęby. Kości są niezbędne w zywieniu szczeniąt, zwłaszcza przydają się szczeniętom zmieniającym zęby mleczne na stałe, co wypada między 4, a 6 miesiącem życia. Resztki z naszego stołu nie są wskazane dla psa. Resztki z naszych potraw przyprwaionych korzeniami, tłuste, może także lekko nadpuste albo już skwasniałe, nieudane dania, albo inne pozostałości nie nadają się dla psów. My mamy nasz, a one swój smak. Dla szczeniąt i młodych psów ważniejszy jest skład pożywienia niż ilość. Im pokarm jest treściwszy i bardziej odpowiadający wymaganiom tym bardziej przyczynia się do właściwej budowy kości i mięśni. W czasie jedzenia psu nie można przeszkadzać. Nie powinno się także w czasie jedzenia głaskać psa i przemawiać do niego, gdyż w tym czasie odzywa się w nim instnkt bronienia swej zdobyczy. Natomiast u psów mysliwskich i użytkowych powinno się osiągnąć przez tresurę to, że nawet dziecko może im zabrać pożywienie nie narażając się na warczenie lub ugryzienie.

Niezbędne wyposażenie